
İnsanlar; onun futbolunu göremedikleri için ağladı, ülkelerini değil bu devrimci bücürün ülkesini destekledi, adını kiliselere verdi ve onun uğruna işlerinden oldular.Bunu o işini çok yaptığı için yapmadılar.Aksine onun işini en kötü yaptığı zamanlarda bile arkasında durdular.O Napolili balıkçıların geçim derdinde, Liverpoollu liman işçilerinin çekiç seslerinde, Almanya'daki Türk göçmenlerin memleket hasretinde kendine bir hayat buldu.Orada sonsuza kadar mutlu yaşamayı hayal ediyordu fakat emperyalizmin baronları onu bu rüyasından uyandırdılar.Türlü Bizans oyunlarıyla -ki en iyi yaptıkları şey budur- onu zihinlerimizin yeşil çimenlerinden uzaklaştırdılar.Hep geri dönmeyi hayal etti fakat imkansız olduğunun farkındaydı.İşte bu yüzden Tanrı hepimizin yüzüne bir kez daha güldü ve onun dehasına yakışır bir ikinci sürüm Messi adında bir ufaklıkta piyasaya çıktı.Şimdi artık hepimiz 2010'da Argi-Bargilerin peşinde olacağız.İşte o zaman bu zavallı futbol bağımlısı ruhumuz bedenimizi huzur içinde terketme imkanını bulacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder